رحلت رسول اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد

۲۸ صفر رحلت پیامبر اکرم، حضرت محمد (ص)  و شهادت دومین ستاره آسمان امامت و ولایت امام حسن مجتبی(ع) بر مسلمانان جهان تسلیت باد.

مختصری از زندگی امام حسن مجتبی (ع)

تشعشع آسمانی

امام حسن مجتبی علیه السلام در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امیرالمومنین علی علیه السلام و مادرش مهتر زنان جهان فاطمه علیهاالسلام دختر پیامبر خداست. در تاریخ از این عزیزتر، و در عالم نسب ها از این با شرافت تر نسبی نبوده و نخواهد بود. آری او با انوار الهی خود فیض بخش عالم خاکی بود و مردم را از ظلالت و تاریکی دنیا به روشنی هدایت و نجات رهنمون شد. رسول اکرم پس از ولادت امام حسن علیه السلام در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و برای او گوسفندی قربانی کرد. سر امام را تراشید و هم وزن موی سرش به مستمندان نقره داد، او را حسن نامید و کنیه اش را ابومحمّد قرار داد.

حکومت امام حسن علیه السلام

پس از شهادت مظلومانه حضرت علی علیه السلام در بیست و یکم ماه رمضان سال چهلم هجرت امام حسن علیه السلام به مسجد آمد و خطابه ای ایراد کرد. پس از سخنرانی امام علیه السلام ، عبداللّه بن عباس از جا برخاست و گفت: «ای مردم این پسر پیامبر شماست با او بیعت کنید.» مردم نیز به ندای او پاسخ گفتند و با امام حسن علیه السلام بیعت کردند. امام نیز زمام امور حکومت را در دست گرفت و کارگزاران خود را انتخاب نمود. معاویه، با شنیدن این خبر، تلاش های منافقانه خود را آغاز کرد و با دروغ و شایع پراکنی، افکار عمومی را بر هم زد تا جایی که توانست یاران خاص امام را با رشوه بفریبد.امام وقتی بی وفایی و خیانت یاران خود را دیدند در صدد حفظ جان و مال مسلمان برآمده و به ناچار با معاویه صلح کردند. به این ترتیب حکومت امام حسن علیه السلام فقط شش ماه و چند روز به طول انجامید.

مظلومیت امام حسن علیه السلام

امام حسن مجتبی علیه السلام از مظلوم ترین امامان معصوم هستند هنوز هفت سال از عمر شریف ایشان نگذشته بود که جد بزرگوارش پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رحلت کردند. با وفات پیامبر(ص) مظلومیت و غربت او و خاندانش نیز آغاز شد. دوران کودکی را با غم از دست دادن مادر به سر رساند و دوران جوانی را با غم خانه نشینی پدر و مشاهده مظلومیت های آن امام خار در چشم و استخوان در گلو و شهادت مظلومانه اش به پایان رساند. امام حسن مجتبی علیه السلام دوران امامت خود را با از دست دادن حکومتی که حق مسلم او بود تحمل کرد.

مظلومیت آن بزرگوار به اندازه ای بود که در هنگام دفن بدن مطهرش نیز جنازه مبارکش را تیرباران کردند.

صلح متفکرانه

صلح امام حسن علیه السلام از کارها و حوادث مفید و متفکرانه ای بود که برای حفظ کیان اسلام به انجام رسید. این صلح از دو نگاه سیاست خارجی و سیاست داخلی در خور تحسین است. از نظر سیاست خارجی آن روز، جنگ داخلی مسلمانان به نفع جهان اسلام نبود زیرا امپراتور روم که ضربات سختی از مسلمانان خورده بود، همواره مترصّد فرصتی بود تا ضربه مؤثر و تلافی جویانه ای بر پیکر اسلام وارد کند. گزارش صف آرایی سپاه معاویه و سپاه امام حسن علیه السلام به گوش سردمداران روم شرقی رسید و آن ها این فرصت را بهترین فرصت برای حمله به مسلمانان دانستند.

از طرفی، بر اساس سیاست داخلی آن روز موقعیت مردم عراق و کوفه به طوری بود که آمادگی روحی برای تشکیل سپاه و همراهی با امام حسن علیه السلام رانداشتند.و رفتن به میدان جنگ با افرادی که روحیه جنگی ندارند نتیجه ای جز شکست نداشت؛ از این رو امام حسن مجبور به پذیرفتن صلح شد.

مسمومیت امام علیه السلام

معاویه با آن که مرد سیاستمدار و هوشمندی بود نتوانست به اهداف پلید خوددست یابد؛ از این روتصمیم گرف ت امام را از سر راه خود بردارد او مقدار صد هزار درهم پول به همراه سمّی مهلک برای جُعده دختر اشعث و همسر امام حسن علیه السلام فرستاد و به او پیغام داد با مسموم کردن امام حسن او رابه همسری پسرش یزید درخواهد آورد جعده نیز این پیشنهاد را قبول کرد. و سم را در ظرف شیر آن حضرت ریخت و امام را در حالی که قصد افطار کردن روزه خود را داشتند مسموم کرد.

از وصایای آن حضرت

«جُناده» که یکی از یاران امام حسن مجتبی علیه السلام بود در آخرین لحظات زندگی آن حضرت، از ایشان تقاضای نصحیت کرد، حضرت در پاسخ او فرمودند: «مهیای مرگ باش و قبل از رسیدن مرگ، زاد و توشه ای برای سفر آخرت و قبر مهیا کن. برای دنیا کوشا باش به گونه ای که گویا همیشه زنده هستی و برای آخرت کوشا باش به قدری که گویا فردا خواهی مُرد. اگر عزت می خواهی بدون این که عشیره و نزدیکانی داشته باشی و اگر ابهت و شخصیّت اجتماعی می خواهی بدون این که سلطنتی داشته باشی لباس ذلت و معصیت را به درآور و لباس اطاعت حق تعالی را بر تن کن».

شهادت امام مجتبی علیه السلام

دومین ستاره تابناک آسمان امامت و ولایت، امام حسن مجتبی علیه السلام در سال چهلم هجرت به امامت رسید و دوران امامتش ده سال بود، و سرانجام در ۲۸ صفر سال پنجاه هجری در سن ۴۷ یا ۴۸ سالگی به دستور معاویه و توسط همسر خائن خود در شهر مدینه مسموم شده و مظلومانه به شهادت رسید.