دسته اول الگوریتم‌های فرایند کاوی، الگوریتم‌های شناسایی فرآیند (discovery)

همانطور که توی مطلب قبل گفتیم الگوریتم‌های فرایند کاوی خودشون سه بخش میشن، ۱-الگوریتم های شناسایی فرآیند (discovery)، ۲-الگوریتم های بررسی میزان انطباق فرآیندهای که طراحی شده‌اند و آنچه در محیط عملیاتی رخ می‌دهد (conformance) و ۳-در نهایت الگوریتم های که  در جهت بهبود فرایند پیشنهاد ارائه میدهند (enhancement)
توی این مطلب نوع اول الگوریتم های فرآیند کاوی -شناسایی فرآیند (discovery)- رو با جزییات بیان می‌کنیم. در ادامه این مطلب از مفاهیم مطرح شده در پست قبلی استفاده می‌کنیم، حتماً مطالعه کنید.

در شکل زیر موقعیت انواع الگوریتم‌های فرایند کاوی ها نمایش داده شده است. همانطور که گفتیم مهم‌ترین ضعف چرخه عمر مربوط به تولید مدل، این است که داده‌های گام‌های اجرایی (داده‌های رویداد،  event log) در در گام‌های تحلیل فرآیند (مدل‌ها) چندان مورد توجه نیستند. نقطه ورود فرایند کاوی به چرخه نیز برقراری ارتباط بین دو موجودیت مدل‌ها و داده‌ها  است.

فرایند کاوی نوع اول، شناسایی فرآیند (discovery): در این نوع فرآیند کاوی داده‌های رویدادی (event log) توسط الگوریتم  مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرند و الگوریتم بدون داشتن هیچ دانشی در مورد  فرآیند، فرآیند مورد نظر مدل سازی می‌کند. مدلسازی فرایند یعنی مشخص کنیم فرآیند از چه گام‌های تشکیل شده است و کدام ها گام‌ها با یکدیگر ارتباط دارند و ترتیب مرود به گام‌ها چگونه است.
یکی از مهمترین الگوریتم های این دسته α-algorithm یا الگوریتم آلفا است. این الگوریتم با داشتن داده‌های موجود در event log و بررسی آنها یک توصیف از فرآیند با کمک Petri net ارائه می‌دهد (Petri net یک ابزار برای نمایش گرافیکی فرایند می‌باشد) در شکل زیر یک نمونه فرایند با کمک Petri net نمایش داده شده است.

شکل فوق فرایند مربوط به یک ماشین فروش ساده به کمک Petri netنشان داده شده است. در شکل گام های فرایند و ترتیب انجام اونها کاملا مشخص است.

سایر انواع الگوریتم های فرآیند کاوی  Conformance و enhancement در مطلب بعدی مورد بررسی قرار خواهند گرفت